Ayn Rand I. Parel

“MAGTRABAHO nga kayo! Apat kayo rito sa bahay pero ’di ko man lang kayo nakikitaan ng pagkukusang loob. Nakakapagod magtrabaho mag-isa!” sigaw na naman ni Mama mula sa kusina habang kaming apat na magkakapatid ay nanonood ng telebisyon sa sala. Sumabay naman ang kalampag ng kaldero at pinggan sa ingay ng programa sa aming harapan.

“Hayan na naman ang litanya ng isang sirang plaka,” ang naisip ko. Ganyan talaga siya tuwing nawawalan kami ng kasambahay, wala kasi siyang mautusan.

Nahiga na lamang ang kapatid kong si Allison sa sofa, na tila walang naririnig. Ganyan rin ang naging reaksyon niya tuwing naghihimutok si Mama. Si Kuya naman at ako ay aakyat na lang sa kuwarto. Tanging si Hans, na siyang pinakabunso sa amin, ang tatayo at kikilos. Tulad ng dati, agad siyang sumunod sa utos ni Mama.