ISA, DALAWA, tatlo, apat, lima, anim… pito?
Anim na taon na ang nakalilipas mula nang balangkasin ang tinawag na Magna Carta for Student Rights, ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin natatamasa ng mga mag-aaral sa Unibersidad na ito ang magkaroon ng hanay ng mga patakarang magsisilbing proteksiyon nila laban sa mga di-makatuwiran at di-makatarungang alituntunin ng mga propesor at ng mismong Unibersidad.
Kung gaano karami ang mga buwan kung saan nanatiling nakabinbin ang ngayo’y tinawag nang Thomasian Student’s Code, marahil ganoon na rin karami ang mga naging opisyal ng Central Student Council (CSC) na nangasiwa at nagpatuloy sa pag-aasikaso nito, at tila ganoon na rin karami ang kabiguang dinanas ng mga mag-aaral dahil dito.
Iba’t ibang dahilan na ang narinig ng mga mag-aaral kung bakit hindi ito maipasa-pasa.
Isa sa mga ito ay ang biglaang pagbibitiw ni P. Ernesto Arceo, O.P. bilang rektor ng Unibersidad noong 2007 na nagpatigil sa proseso ng pagpapasa ng Student’s Code. Dahil sa pagpapalit ng pamunuan, hindi nabigyan ng kaukulang pansin ang naputol na pakikibaka ng mga student leaders sa panukala.
Ilan pa sa mga diumano’y suliraning dinanas ng mga nakaraang batch ng CSC ay ang hindi aktibong partisipasyon ng mga mag-aaral at ang kanilang pagwawalang-bahala sa panukala. Isang hamon din daw sa kanilang pasensiya ang napakahabang proseso ng pagpapapirma ng mga papeles, ang paglutas ng mga conflict sa pagitan ng estudyante at administrador, at iba pa.
Sa isang forum, sinabi ni Reyner Villaseñor, dating pangulo ng CSC, na dapat ay natuto na ang mga kasalukuyang opisyal ng mga student council mula sa mga pagkukulang at pagkakamali ng mga nagdaang pamunuan. Aniya, kailangang pasidhiin ang kampanya sa bawat Tomasinong mag-aaral ng sa gayon ay malaman ng mga ito kung ano ang kahalagahan ng Student’s Code sa isang pamantasan.
Ngayong may mga pagkakataon kung saan ang mga karapatang pang-mag-aaral ay isinasawalang-bahala, mas lalong kinakailangan na ang mga alituntuning magtatanggol sa mga mag-aaral. Karaniwang walang laban ang mga mag-aaral na nakatatanggap ng mga di-makatarungang singko, incomplete o FA (failure due to absences) dahil lamang sa pasya ng mga propesor na minsan ay walang batayan.
Takot din namang mag-aklas ang ilan dahil sa maaaring maging reaksiyon ng mga guro. Kung naisakatuparan na noon pa ang Student’s Code, siguradong maiiwasan ang mga pangyayaring hindi sang-ayon sa mga karapatan ng mga estudyante.
Saklaw ng Student’s Code ang mga pang-akademikong karapatan tulad ng karapatan laban sa hindi makatuwirang deadline at requirement, karapatang makatanggap ng marapat na marka, karapatang sumailalim sa due process, at marami pang iba.
Hindi sapat ang pagpapaskil ng mga kartel o poster sa mga bulletin board ng bawat kolehiyo o ang pamimigay ng mga flyers upang ipaalam na mayroong ipinaglalabang Student’s Code. Kailangang mailapit ang nilalaman ng panukala sa mismong mag-aaral. Sa pamamagitan ng pagbuo ng mga aktibidad na ang kalahok ay mga pangulo ng bawat klase, madaling maipaliliwanag ang kinakailangang kooperasyon ng bawat mag-aaral upang mapahintulutan na ang panukala.
Lubhang makatutulong ang mga probisyon sa Student’s Code sa mas malawak na pagkatuto ng mga mag-aaral dahil sa mga inilaang kalayaan at pagkakataon sa mga ito.
Gayunpaman, magkakaroon lamang ng bisa ang mga nabanggit na karapatan kung aaprubahan na ito ni Rektor P. Rolando de la Rosa, O.P.
Ngayon, nagpamamahagi na ng mga kopya ng Student’s Code ang mga lokal na student council sa Internet at bumubuo na rin ang mga ito ng mga programa hinggil dito.
Kung nais talaga ng mga mag-aaral na magkaroon na ng Student’s Code sa UST, hindi lamang dapat ang mga student leader ang kumikilos, dapat ay basahin at unawain ito ng mga mag-aaral. Kailangan ding maipabatid ng mga ito ang kanilang mga palagay dito sa pamamagitan ng pakikipag-usap sa kanilang mga student council ng kanilang kolehiyo. Sabi nga ni Villaseñor, “The problem is that students don’t even know what the Thomasian Student Code is for. What they have to do is to know it and own it.”
Kailangang mapagtanto ng mga mag-aaral na ang Student’s Code ay para sa kanila, hindi sa kung kanino pa man, kung kaya’t dapat ay magpunyagi rin ang mga ito para sa ikatutupad ng panukala.
Ilang batch ng mga officer na ang hindi nagtagumpay sa paksang ito. Ika nga, six-years-in-the-making na ang panukalang ito, at sana’y hindi na madagdagan pa ng isa, dalawa, o ilang taon pa ang paghihintay at pag-asa ng marami. Gaano katagal pa tayo maghihintay bago harapin ang pagbabagong ito?
Apat na raang taon nang walang sumasanggalang sa mga karapatan at kapakanan ng mga Tomasinong mag-aaral. Inaasahan kong bago man lang dumating ang pagdiriwang para sa quadricentennial ng UST ay nakakasa na ang pinakaaasam na Thomasian Student’s Code. At sa pagkakataong iyon, ibang usapin naman ang kailangang harapin ng mga mag-aaral.
